एका सामुदायिक विकास योजनेचा भाग म्हणून राज्यधरपूर, खोरिया आणि कोमरपूर  या तीन गावांमधून पटेलनगरचे खाण उपनगर १९५० च्या दशकाच्या उत्तरार्धात स्थापन करण्यात आले होते.  १९६१ च्या जिल्हा जनगणनेच्या पुस्तिकेमध्ये असेही म्हटले आहे की अनेक टाक्या, जुन्या इमारती आणि मशिदींचे अस्तित्व या क्षेत्राच्या भूतकाळातील समृद्धीची साक्ष देते. २०११ च्या जनगणनेनुसार या गावांची एकत्रित लोकसंख्या ७००० पेक्षा जास्त होती.

उद्योगांमुळे उत्पन्नाच्या इतर संधीही उपलब्ध झाल्या – स्त्रिया चित्रकलेसाठी खूप मागणी असलेल्या  चिनीमातीच्या पावडरच्या वड्या (केक) बनवायला शिकल्या, काही तरुण मोटर मेकॅनिक बनले, काही चिनीमाती पावडर आणि वड्यांचे (केकचे) पुरवठादार बनले.

परंतु लँडस्केपवरील संशोधनासंदर्भात या भागाला अनेकवेळा भेटी देणाऱ्या बीरभूम येथील विश्वभारती विद्यापीठातील चित्रकलेचे सहयोगी प्राध्यापक संचयन घोष यांच्या मते, येथे आश्वासन देऊनही शहरीकरण कधीच झाले नाही.

उपनगर अस्तित्वात आल्यानंतर रजनी सिनेमा या चित्रपटगृहाचे काम सुरू झाले परंतु ते काही दशकांपूर्वी बंद पडले, आता निर्मनुष्य असणाऱ्या क्वार्टर्स एकेकाळी तिथे लोकांची वस्ती होती याची आठवण करून देतात.

“उत्सर्जक धूळ शोषून घेण्यासाठी किंवा साठवून ठेवण्यासाठी आज तंत्रज्ञान उपलब्ध आहे, ज्यामुळे धूळ आजूबाजूला पसरण्यापासून रोखली जाते, परंतु तेथे अशी कोणतीही पायाभूत सुविधा दिसत नाही. तथापि, स्थानिक लोकांच्या संमिश्र भावना आहेत कारण ते देखील उत्पन्नासाठी उद्योगांवर अवलंबून आहेत,” घोष यांनी मोंगाबे-इंडियाला स्पष्ट केले.